ایران موزیک

به خبرگزاری سینماخبرکامبیز دیرباز در گفتگو با شبکه آی مووی، درباره نقش‌هایی که ایفا می‌کند گفت: بیش از ۱۲ – ۱۳ سال است که نقش منفی اجرا نکرده ام. نه اینکه به من پیشنهاد ندادند، اتفاقاً پیشنهاد زیاد داشتم اما این نقش‌ها ایده آل من نیستند.

وی افزود: من اجرا در شخصیت‌های مثبت را انتخاب می‌کنم، شاید اینگونه تعبیر شود که محکوم به تکرار می‌شوم و آن را می‌پذیرم؛ اما من اسم این مسئله را تکرار نمی‌گذارم، بلکه تکمیل راهی می دانم که باید آن را رفت. آگاهم که راهی را شروع کردم که شروع آن با شخصیت «مجید سوزوکی» مووی اخراجی‌ها زده شد. یکی از کاراکترهای ایده آل من که آدم محکمی است و حقش را خودش می‌گیرد و نمی‌گذارد کسی حقش را بدهد. حالا هم به دنبال تکمیل همان راه هستم. شاید «غیاث» در «پشت بام تهران» تبدیل به «خلیل کبابی» در «زیر پای مادر» شده است و من احساس می‌کنم که نقش‌هایم در حال تکمیل شدن است. من اسم این را تکرار نمی‌گذارم بلکه تکمیل پرونده‌ام است.

این اجراگر در ادامه گفت: در این میان اگر نقش متفاوتی مثل نقشم در سریال «نابرده رنج» که کمدی هم بود، یا مثل نادر ایرانی «در چشم باد» پیشنهاد شود، از آن نقش استقبال می‌کنم اما در مسیر اجراگری خیلی کم پیش می‌آید که مدام نقش متفاوت اجرا کنیم. من ادای چیزی را درنمی‌آورم و خودم هستم. سعی کردم در نقش‌هایم و انتخاب نقش‌هایم این را لحاظ کنم و اگر چند مووینامه در دستم باشد، حتما خودم را جای بیینده می گذارم و می سنجم که بیننده دوست دارد من را در نقش شخصیت مورد نظر کدام مووینامه ببیند و انتخابم بر همان اساس رقم می خورد.

دیرباز با بیان اینکه اجراگری قله ندارد. اظهار کرد: همیشه وقتی کارهای خودم را تماشا می‌کنم، فقط ایرادهای خودم را می‌بینم. هیچ وقت برای اولین بار از کار خودم خوشم نمی‌آید و این نظر لطف دوستان است، اگر تعریف هایی از کار اجراگری ام می شود. با اینکه اجراگری قله ندارد و می دانم که شاید هیچ وقت نتوانم به اوج برسم، اما این رفتن و صعود عاشقانه را دوست دارم.

برنده سیمرغ بلورین بهترین اجراگر نقش مکمل مرد برای اجرا در مووی «دوئل»، درباره تجربه حضور در سینماگفت: با این که اولین موویم در سینمای حرفه‌ای به سیمرغ اجراگری رسید ولی سیمرغ سلیقه‌ای است و من افتخاری بزرگ‌تر از سیمرغ دارم. آن اینکه مردم من را می‌خواهند و اگر این مردم من را نخواهند امکان ندارد که بتوانم اجرا کنم و من را از سینما و تلویزیون بیرون می‌اندازند.

دیرباز با تاکید بر اینکه تلویزیون را خیلی دوست دارد، توضیح داد: تلویزیون برای من جایگاه ارزشمندی دارد و این بدان معنا نیست که تمام کارهای سینمایی که به من پیشنهاد می‌شود را رد کردم. در این دو سه سال گذشته قهرمانانی که دوست داشتم اجرا کنم را در تلویزیون پیدا کردم. قهرمانانم را در قلم «سعید نعمت الله» پیدا کردم. سلیقه‌ شخصی من در اجراگری، با مووینامه‌های قهرمان محور منطبق است و در دو سه سال گذشته کمتر در سینما مووینامه قهرمان محور دیدم. دلیل دیگر این است که ما شهرهایی را داریم که حتی اگر مردمش توانایی مالی سینما رفتن داشته باشند، سینمایی ندارند که بروند. آن‌ها هم حق دارند کار خوب ببینند، اجرا خوب ببینند، قصه خوب و هیجان انگیز ببینند. این واژه «قاب جادویی» برای تلویزیون خیلی مناسب است زیرا شما در ۴۵ دقیقه میهمان ۷۰ میلیون خانه می‌شوید و این جادویی است.

اجراگر سریال «در چشم باد» تصریح کرد: باید بگویم که بعضی از اظهار نظرها درباره تلویزیون را نمی‌فهمم. بعضی از دوستان می‌گویند من اصلا تلویزیون را نمی‌پسندم و الان نمی‌خواهم در آن کار کنم و… این صحبت‌ها اصلا مناسب نیست. چون تلویزیون به نظر من حتی بیشتر از سینما روی لبه تیغ راه می‌رود و اتفاقا خیلی خطرناک تر است. اگر اجراگری در تلویزیون خوب اجرا نکند، در این هنر سقوط خواهد کرد.

دیرباز در پایان درباره تازه ترین تجربه سینمایی اش مووی «سوء تفاهم» در جشنواره سی و ششم مووی فجر اظهار کرد: وقتی اجرا در مووی سینمایی «سوءتفاهم» به من پیشنهاد شد، سعی کردم این فرصت را به اصطلاح بقاپم؛ زیرا با هنرمندان بزرگی در این مووی اجرا کردم. به همین خاطر قطعاً این نقش را می‌پذیرفتم. مدت‌ها بود دنبال چنین تجربه‌ای بودم و اساساً یکی از فلسفه‌های اجراگری این است که اجراگر به دنبال تجربه کردن دنیاهای مختلف و فضای متفاوت است. اگر می‌بینید که یک هنرمند هم در نقش‌های مختلف زیادی اجرا نمی‌کند، به این دلیل است که مدیریت این قضیه دست ما نیست و بضاعت سینمای ما محدود است.

انتهای پیام/